Gozde Nurun Dunyasi

  Herkese merhaba. Bu yazimi benim kucuk cennetimden yaziyorum size.  Hersey bitti; kanseri yendim, daha dogrusu beraber yendik. Bu hepimizin savasiydi ve kazandik cok sukur. Yanimda olan herkese cok ama cok tesekkur ediyorum. Tabi hayatinda kanserle uzaktan da olsa tanismis olanlar bilir; artik cok daha dikkatli yasamam gerekiyor, normal bir insandan daha şüpheci yaklasmam gerekiyor. Uzun sure boyunca kontrollerim olucak falan filan. Tabi ben hala tam olarak mutlu olamiyorum cunku onumde koca bir ameliyat var ! Korkmuyorum sonucta cok daha buyugunden gule oynaya cikmis bir insanim ama gözum kesmiyor, üşeniyorum diyelim. Bakalim masadan kalktigimda neremde bir dikis izi olacak ? (Doktorlarim bile bilmiyor bunu caktirmayin ) Sanayide toplanmis araba gibiyim her yerimde bir yama, aşilama, bir insan ancak bu kadar toplama olurdu heralde. Merak etmeyin bunlari da dert etmiyorum, onlar benim savasimin izleri. Utanmiyorum, saklamayi da dusunmuyorum.  Yanarim yanarim bir yildir mizmizlik yap

Herkese merhaba, uzun suredir yazmiyordum ama bunun bir sebebi vardi; size kotu haberler vermek istemedim, hersey bitsin de buraya BITTII!! yazayim istedim, guzel haberler vereyim dedim ama o beklenen gun henuz gelmedi malesef. Arada bilgilendirmek istedim sizi o yuzden. Aslinda iki aydir degisen bir sey yok, bildiginiz gibi kemoterapinin etkilerini yasiyorum. Vucudumda cok fazla ilac biriktigi icin artik bazi seylere tolere edemez oldum, saclarim uzayacak diye sevinmistim iyice dokuldu yine. Ama lutfen kimse teselli etmeye calismasin ben zaten bunlara uzulmuyorum, kendinizi yormayin hic sadece merak eden yakinlarim icin anlatiyorum tum bunlari. Yoksa kesinlikle dert yanmak gibi bir amacim yok, beni bilen bilir halime sukretmeyi ne kadar iyi bildigimi. Hastaligimi bir dert olarak gormedim gormeyecegim de, o benim en buyuk hediyem.    Su aralar beni zorlayan bir konu var; zamaninda ugruna oksijen tedavisi aldigim, eylul ayindan beri araliksiz pansumana, doktor kontrolune gittigim basi