KARA ORMAN (devami)
Herkese yeniden merhaba, beni ozlediginizi umut ediyorum 😚 Yazmayi biraktim sandiniz ama NEIN ! Yaniliyorsunuz, birakmadim tabii ki. Hayatimi tekrar duzene koymaya, ipin ucunu yakalamaya calisirken biraz aksattim sadece. Bu surec bana kotu seyler de getirdi guzel seyler de. Ama simdilik kotuleri bir kenara birakalim. Hatirlar misiniz size Kara Orman adinda bir masal anlatmistim? Iste simdi onun devamini da anlatmak istiyorum. ...Olum meleginin kol gezdigi, dikenlerin, karanligin,tehlikenin ormaninda bir basina kalan Pamuk Prenses tum umudunu yitirmek uzereymis. Artik tum kapilarin kapandigini hissediyormus. Gozleri yavasca kapanirken yuzunu isitan, gozlerini aydinlatan bir isik gormus. Icine umut gibi dolan bu isikla ayaga kalkip ustundeki tozu topragi silkeleyen Pamuk Prenses, yola koyulmus yeniden. Bu sefer gercekten de cikisi bulmus; cikista karsisinda elini ona uzatmis bekleyen prensini gormus. Onun yaralarini saracak, hayatina gun gibi dogacak, onu "o" oldugu ici