KARA ORMAN (devami)
Herkese yeniden merhaba, beni ozlediginizi umut ediyorum 😚 Yazmayi biraktim sandiniz ama NEIN ! Yaniliyorsunuz, birakmadim tabii ki. Hayatimi tekrar duzene koymaya, ipin ucunu yakalamaya calisirken biraz aksattim sadece. Bu surec bana kotu seyler de getirdi guzel seyler de. Ama simdilik kotuleri bir kenara birakalim. Hatirlar misiniz size Kara Orman adinda bir masal anlatmistim? Iste simdi onun devamini da anlatmak istiyorum.
...Olum meleginin kol gezdigi, dikenlerin, karanligin,tehlikenin ormaninda bir basina kalan Pamuk Prenses tum umudunu yitirmek uzereymis. Artik tum kapilarin kapandigini hissediyormus. Gozleri yavasca kapanirken yuzunu isitan, gozlerini aydinlatan bir isik gormus. Icine umut gibi dolan bu isikla ayaga kalkip ustundeki tozu topragi silkeleyen Pamuk Prenses, yola koyulmus yeniden. Bu sefer gercekten de cikisi bulmus; cikista karsisinda elini ona uzatmis bekleyen prensini gormus. Onun yaralarini saracak, hayatina gun gibi dogacak, onu "o" oldugu icin sevecek kadar cesur bir prensmis bu. Cesur cunku, prensesin yaralari oyle derinmis ki iyilesmesi cok zaman alirmis; cesur cunku, yuku oyle agirmis ki hem Pamuk Prensesi hem de yuklerini tasimak zorunda kalacakmis. Ama Cesur Prens bunlarin hepsini goze almis ve prensese o sicacik avcunu uzatmis. Kara Ormanin soguk karanliginda usuyen prenses bu sicakligi geri cevirmeyi aklinin ucundan bile gecirememis ve o da elini uzatmis. Pamuk Prenses artik yalniz olmadigini biliyormus, onu korkutacak bir sey kalmamis cunku kalbinin diger yarisinin bu sicacik avucta oldugunu anlamis. Elini avcuna koydugu anda hissettiklerini daha once hic tatmamis, onun icin o kadar yeniymis ki tarif edecek bir kelime bulamiyormus. Prenses yasadigi bu duygulari ancak sicak bir gulumsemeyle ifade edebilirmis. Cesur Prens bu gulumsemenin ictenligiyle sarhos olmus ve o anda gelecegini elinde tuttuguna bir kez daha emin olmus.Elleri kavusan prens ve prenses yola koyulmuslar...
Bu masal burda bitmedi, devami gelecek insallah 😚
...Olum meleginin kol gezdigi, dikenlerin, karanligin,tehlikenin ormaninda bir basina kalan Pamuk Prenses tum umudunu yitirmek uzereymis. Artik tum kapilarin kapandigini hissediyormus. Gozleri yavasca kapanirken yuzunu isitan, gozlerini aydinlatan bir isik gormus. Icine umut gibi dolan bu isikla ayaga kalkip ustundeki tozu topragi silkeleyen Pamuk Prenses, yola koyulmus yeniden. Bu sefer gercekten de cikisi bulmus; cikista karsisinda elini ona uzatmis bekleyen prensini gormus. Onun yaralarini saracak, hayatina gun gibi dogacak, onu "o" oldugu icin sevecek kadar cesur bir prensmis bu. Cesur cunku, prensesin yaralari oyle derinmis ki iyilesmesi cok zaman alirmis; cesur cunku, yuku oyle agirmis ki hem Pamuk Prensesi hem de yuklerini tasimak zorunda kalacakmis. Ama Cesur Prens bunlarin hepsini goze almis ve prensese o sicacik avcunu uzatmis. Kara Ormanin soguk karanliginda usuyen prenses bu sicakligi geri cevirmeyi aklinin ucundan bile gecirememis ve o da elini uzatmis. Pamuk Prenses artik yalniz olmadigini biliyormus, onu korkutacak bir sey kalmamis cunku kalbinin diger yarisinin bu sicacik avucta oldugunu anlamis. Elini avcuna koydugu anda hissettiklerini daha once hic tatmamis, onun icin o kadar yeniymis ki tarif edecek bir kelime bulamiyormus. Prenses yasadigi bu duygulari ancak sicak bir gulumsemeyle ifade edebilirmis. Cesur Prens bu gulumsemenin ictenligiyle sarhos olmus ve o anda gelecegini elinde tuttuguna bir kez daha emin olmus.Elleri kavusan prens ve prenses yola koyulmuslar...
Bu masal burda bitmedi, devami gelecek insallah 😚
Guzel bir yazi, zekisin Gozde Nur ;)
YanıtlaSilI wish you both lots of love and happiness on this exciting, wonderful new chapter of your lives. May your love last forever.