Gozde Nurun Dunyasi

  Ani biriktirmek her zaman adetimdi. Kagit parcasi, pecete, bilet, bir seyler iste. Bazilari belki cop der ama benim icin mutlulugumu, huznumu, yasadigim anlardan birini ifade eder o kucuk seyler. Bir yerlere kaldiriyorum, goz onunde bulunmasi rahatsiz ediyor cunku onlar benim mahremim, ve sonra da unutuyorum. Ama gun gelip ortaya ciktiklarinda o andaki mutlulugumu tekrar yasayabiliyorum.  Simdi ani toplama islemime gunluk tutmayi da ekledim. Insan mutsuzlugunda mutlu anilarina sarilir ya, iste o yuzden mutlu anlarimi da yaziyorum. Ileride beni cok uzen bir konu oldugunda yazdiklarimi tekrar okuyacagim, o zaman da uzuntumun bir hic oldugunu, daha kotulerini gogusleyebildigimi hatirlayacagim. Insanlar o kadar kucuk seylere uzulebiliyor ki gulesim geliyor. Spor salonunda kendi isime bakarken genc,saglikli bir Kadin geliyor ve hocaya bir seyler anlatiyor. Sonradan anladim ki kadinin bacagi agrimis ve bu yuzden sikayetciymis. Sadece bir kas agrisi. Sonra dondum kendime baktim, butun p

 Merhabalar... Sizlere yasadigim ve gozlemledigim kadariyla kadin olmaktan bahsetmek istiyorum bu yazimda. Evet aslinda gercekten cok ama cok sacma bunu su anda yaziyor olmam, cunku kadin olmanin ilginc bir yani olmamaliydi. Erkek olmak ne anlama geliyorsa kadin olmakta o anlama gelmeliydi. Ancak maalesef toplumumuzda kadinin yeri cok 'ayri'.  Kadin; istedigini yapma hakkina sahip bir canlidir. Kadinlar da insandir. Istedigini giyebilir,istedigi yere, istedigi saatte gidebilir,istedigi meslekte calisabilir, hata yapabilir, kahkaha atabilir,karsi cinsten birisiyle konusabilir,vb. Yani erkegin yapabildigi her seyi yapabilir cunku erkeklerle ayni dunyada yasarlar. Erkek yapinca 'hakkidir'; kadin yapinca 'gunah' diye bir durum yoktur. Eger gunahsa erkege de gunahtir. Ki herkes ozgurdur, gunah olsa bile yapip yapmama hakkina birey karar verebilir. Bizim dinimizde zorlama,yargilama, kinama yok. Bir kadin mini etek giydi diye erkekler bu durumdan 'faydalanma

 Herkese merhaba... Biliyorum cok zor gunler gecirmeye devam ediyoruz, sinirlarimizin zorlandigini hissediyoruz. Sinavlar ard arda geliyor; yaylim atesine tutulmusuz gibi. Bir sure sonra artik bitmesini umut etmeyi birakip problemlerimizle yasamaya alisiyoruz; mutluluk bir luks haline geliyor. Ama bu sekilde olmak zorunda degil biliyoruz degil mi ? Gulse Birsel'in de dedigi gibi; biz elimizden gelenin en iyisini yapacagiz her zaman. Kahkaha atarken en yuksek sesle atacagiz, birbirimizi severken en fazla biz sevecegiz, isimizi yaparken de en iyi isi biz cikaracagiz. Bizim sorunlara karsi cevabimiz bu sekilde olmali.  Hepimiz sevgiye fazlasiyla aciz, hepimiz anlasilmak istiyoruz,hepimiz her an mutlu olmak istiyoruz ama isler bu sekilde yurumuyor maalesef. Ne derler "when life gives you lemons, make lemonade". Yani elimizi tasin altina sokalim arkadaslar, elimizdeki imkanlarla mutlu olalim. Hayatimiz biz onu mukemmellestirene kadar mukemmel olmaz.  Insanlar bana pozitif

  Herkese merhaba, umarim cok guzel bir gun gecirmissinizdir. Benim gunum milyon tane kahve icerek ayakta durmaya calismakla gecti. Bazi gunler sebepsiz yere enerjim dusuk oluyor ve nasil oluyorsa annem o gun daha ben henuz yataktan kalkmadan anlayabiliyor. Zaten sozler artik anlamini yitirdi annemle aramizda; konusmadan anlasabildigim tek insan. Kafamin icinden gecen kucucuk dusunce kirintisini bile yakalayabiliyor.  Aslinda sozler gercekten cok anlamsiz; on yil once soyledigimiz hangi sozu hatirliyoruz ? Iki yil once verdigimiz hangi soz aklimizda ? Bir insan neye guvenerek soz verir; beseriyetine mi yoksa gucune mi ? Bir ruzgar alir goturur verilen sozleri ve ardindan izi bile kalmaz. O yuzden soz vermeyelim bence; hayati oldugu gibi yasayalim, anin tadini cikaralim boylesi daha guzel olmaz mi ?  Bugun yine onkoloji koridorlarindaydim; bir yandan kendimi evime gelmis gibi hissettim, beni anlayan insanlarin yanindaydim ve cok guvende hissettim. Orada en kotu durumda olan kisi ben