Gozde Nurun Dunyasi

 Merhaba hepinize. Cok sukur son zamanlarda kendimle ilgili kotu haberler vermiyorum ( grip olmayi kotu haberden saymadigimi soylememe gerek var mi bilmiyorum). Fakat bu hayatimin mukemmel oldugu anlamina da gelmiyor. Ben ve ailem sanirim bu dunyaya sinanmak icin gelmisiz ki bundan sikayetimiz hic olmadi. Bu dunyanin mutluluk dunyasi olmadigini zaten biliyorduk. Oyle olsa adaletten soz edemezdik. Biz de ailecek hayatimizi kucuk bir oyun haline getirdik ve her firsatta gulumsedik. Insanlar da bu kucuk oyunumuza cok inandilar; hatta eskiden sinif arkadaslarim benim hic sorunumun olmadigini, her seyin en guzeline sahip oldugumu filan dusunurlerdi. Ben de aksini soylemezdim acikcasi. Evet simdi de cok mutluyuz, cunku nefes aliyoruz ve nefes alabildigimiz surece kucuk oyunumuza devam edebiliyoruz.  Insanlar her seyin mukemmel olmasini istiyor; en iyi meslek, en cok para, en guzel elbise, en yakisikli/guzel sevgili , en guzel ev.vb ayni zamanda tum bunlarin hemen olmasini istiyorlar. Istedi

 Bulutlu, yağmurlu, güzel bir İzmir sabahından herkese günaydın! Umarım 2016 yılının şu ilk günlerinde tüm güzellikler hayatınıza filiz vermeye başlamıştır. Bazı insanlar bu dünyanın sefasını görmeye gelmemiş maalesef. Benim sosyal medyadan takip ettiklerimden biri de küçük Öykü. Kendisi 12 yaşında küçücük, çok da güzel bir kız çocuğu fakat kalp hastası. 41 gündür uyuyor ve acil kalp bulunamazsa öyküsü yarım kalacak... Bir ebeveyn için ölen çocuğunun organlarını bağışlama kararı vermesi çok kolay değil, bunu düşünebiliyorum. Fakat bu noktada bencil olmamak gerekir, o güzelim servetlerin toprak olmasına göz yummamalı. Servet diyorum çünkü insan yapımı hiçbir şey Allah'ın yarattığından daha güzel olamıyor; dahasını bırakın; yanına yaklaşamıyor bile. Bu yüzden organlarımız bizim mücevherlerimiz, servetimiz. Onları öbür dünyaya götüremeyeceğimize göre toprağa gömmemizin de bir anlamı yok. Lütfen bu konularda biraz daha duyarlı olalım. Ölmeden önce bağışlayabileceğimiz servetlerimiz de