Gozde Nurun Dunyasi

  Merhaba herkese:) Evet biliyorum uzun aralar vererek yaziyorum artik ama normal yasantima az cok dondugum icin boyle oluyor, o yuzden beni mazur gorun lutfen :)   Biliyorsunuz ki tedavimin bitisinin 9.ayindayim ve maalesef tam olarak etkilerinden kurtulmus sayilmam, %75'i gitti diyelim. Ilk yilin cok cok onemli oldugunu da hepimiz (kanser hastalari ve yakinlari) biliyoruz. Sonrasinda da onumuzde 4 yil kalmis oluyor bitti diyebilmemiz icin. Bu surecte de en az hastalik doneminde oldugu kadar ozen gostermeliyiz yasantimiza tekrarlamasini istemiyorsak eger ;) Maalesef stresten uzak kalmamizin imkani yok, ancak mucadele seklimizi gelistirebiliriz ki bu da gercekten oldukca zor benim icin, hele ki antidepresanyokken daha da zor. Olur olmaz yerlerde aglama krizleri de cabasi ( Evet, gercekten sacma seylere agliyorum; komik bir film izlerken bile aglayabilirim, her zaman sebebe gerek duymuyorum acikcasi aglamak icin) ! Bu yuzden yapabildigim tek sey yediklerime ozen gostermek.   Tabi

 Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba. Bu cennetten cikmis gibi gorunen guzel guller tüm annelerimize ozellikle de benim anneme 😍 23 yildir bir defa bile olsa beni yalniz birakmadi, en zor animda hep yanimdaydi, asla yargilamadi; cozum aradi, gozlerime baktigi anda nasil oldugumu anladi, ve bunun gibi bir suru sayabilirim. Tum bunlari bir kelimeyle anlatmak gerekirse o bir 'anne'.  Evet, cogu anne evlatlarinin koruyucu melegidir; ama benim annem ozellikle son 2 yildir benim icin tam anlamiyla bir melek. En buyuk acilarimda ben ona sarildim. Yuruyemedim; ayagim oldu, elimi kullanamadim; ellerim oldu, gulemedim; neşem oldu. Sabah uyandigimda ben konusmadan daha gozlerime bakarak o gunumun nasil gececegini anlayan tek insan. Size daha cok anlatabilirim annemi, ama siz zaten bunlarin cogunu yasamissinizdir, biliyorsunuzdur.  Allahim kimseyi annesiz birakmasin inşallah, annesini kaybetmislere de sabir versin, dayanma gucu versin. Annelerimiz bize en büyük hediye Rabbimizden, ki