Let me take a selfie 😜

 Herkese iyi haftasonlari dileyerek başlıyorum yazima 😊 Uzun bir ara verdim yazilarima çünkü şunu anladim; kalemime güç veren ya da bana ilham veren şey acılarım olmuş. O nedenle yazmak git gide zorlasmaya basladi benim için. Ama yine de sevenlerimi habersiz birakmak istemedim 😇. Iyiyim cok şükür 🙏.  Son kemoterapimin ustunden tam 1 yil geçti ve bu sure zarfinda cok şey değişti. Daha da degisecek insallah.
 Sizlere bu satirlarimi Alacatidan yazmaktayim, biliyorum biraz kiskanacaksiniz ama merak etmeyin çok şey kacirmiyorsunuz 😉. Buranin kaliteli bir yer oldugunu duyan yerli turistler dolaplarinda bulduklari en şık kiyafetlerini giymis, gece makyajlarini şimdiden yapmis ( saat henuz 13.50), topuklularini giymis ve her bulduklari kapinin önünde poz vermekteler. Bir de bunun aksami var o zaman abiyeler ortaya cikiyor tabi 😂. Kavurucu sicaklarda da o makyaj hic cekilmez, bu yuzden çok uzuluyorum o kisilere 😕. Yollarda da en az 3 gelin goruyoruz her gelisimizde, hatta hizlarini alamayip samanliklara dalanlari bile var! Yani burda hayat böyle 😊.  Sizi kiskandiracak asil nokta ise harika bir esintinin yanaginizi oksuyor olmasi; iste bunu su anda kacirdiginiz için uzulebilirsiniz.
 Neyse daha fazla caninizi cektirmeyim ben, hem daha bulunmam gereken 6256383 tane selfie var; zira selfie cekinenlerden gecilmiyor sokaklar 😒.

Yorumlar

  1. Adsız16 Ağustos 2016 12:08

    Geçenlerde Çanakkale'ye gittik... Selfie denen TDK adı ile özçekim çılgınlığının ne kadar saçma ve absürd olduğunu orda anladım.İnsanları aptallaştırıyordu.Dört arkadaş gittiğimizden güzel oldu .. Şehitliğe girdim bir baktım ki insanlar fotoğraf çektirme uğraşında ne burda ne olmuş diye merak eden var ne de kim ölmüş deyip mezardaki adları okuyan var sadece yaptıkları fotoğraf çektirmek burda ne oldu neler olmadı ilgilenen yoktu iyi güzel hoşta olmuyor be olamıyor.Hepimiz fotoğraf çekinelim ama böyle değil.Beynimizi kullanarak ve anlayarak anı anlamında olsun.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yilin Son Yazisi

  Herkese yeniden merhaba! Biliyorum ki cok ozlediniz benim yazilarimi (EVEEEEET diye icinizden haykirdiginizi duyar gibiyim).  Ben de cok ozledim yazmayi ve 2017 bitmeden bir yazayim da dedikodulari anlatayim dedim 😏  Hayatimda o kadar buyuk degisiklik oldu ki hangisinden baslasam bilemedim. 2017 benim icin cok guzel bir yil oldu; en birinci sebep ise ruh esimi bulmam tabii ki 💓 Cok eglendigimiz bir dugunle 4.11.2017'de dunya evine girdik. O gun, inanin, Allah kol kanat geriyor gibiydi, hepimiz buna sahit olduk. Her sey o kadar yolunda gitti ki 1 tane bile aksilik yasamadik cok sukur.  Simdi sanki evcilik oynuyor gibiyiz, geziyoruz, egleniyoruz, birlikte konsol oyunlari oynayip cosuyoruz,birbirimize yoldas oluyoruz. O benim elimi tutuyor, kontrollerime gidiyoruz; ben onun elinden ceke ceke onu doktora goturuyorum zira kendisinde herkesin kayninda olan hastalik, yani "fitik" var ve cok korkuyor doktordan 😏  Kontrol demisken cok sukur iyiyim, hala 3 ayda bir kontrolle
Devamı

IYI DUSUNUN IYI OLSUN !

Resim
 Herkese merhaba... Biliyorum cok zor gunler gecirmeye devam ediyoruz, sinirlarimizin zorlandigini hissediyoruz. Sinavlar ard arda geliyor; yaylim atesine tutulmusuz gibi. Bir sure sonra artik bitmesini umut etmeyi birakip problemlerimizle yasamaya alisiyoruz; mutluluk bir luks haline geliyor. Ama bu sekilde olmak zorunda degil biliyoruz degil mi ? Gulse Birsel'in de dedigi gibi; biz elimizden gelenin en iyisini yapacagiz her zaman. Kahkaha atarken en yuksek sesle atacagiz, birbirimizi severken en fazla biz sevecegiz, isimizi yaparken de en iyi isi biz cikaracagiz. Bizim sorunlara karsi cevabimiz bu sekilde olmali.  Hepimiz sevgiye fazlasiyla aciz, hepimiz anlasilmak istiyoruz,hepimiz her an mutlu olmak istiyoruz ama isler bu sekilde yurumuyor maalesef. Ne derler "when life gives you lemons, make lemonade". Yani elimizi tasin altina sokalim arkadaslar, elimizdeki imkanlarla mutlu olalim. Hayatimiz biz onu mukemmellestirene kadar mukemmel olmaz.  Insanlar bana pozitif
Devamı

Deniz

 Klasik yaz gunlerinden birini yasiyorum yine; yazlikta ailemleyim. Benim cennet olarak kabul ettigim, huzur buldugum yerlerin basinda geliyordu burasi. Izmirin kavurucu sicagindan, kalabaligindan bir kacis gibiydi benim icin. Fakat 'Cesme'ye gelin' reklamlari yuzunden gecen yila kadar aldigim tadi alamiyorum. Artik burasi da bir şehir gibi; trafigi var, kalabaligi var, gurultusu var, kactigim her sey burda da var artik.   Bir nefes almak istedim, denize girdim. Koyumuzun buyuk bir kismini kaplayan saçma sapan bir beach club yuzunden orda bile sessizlige ulasamadim. Artik ben de mecburen kabullendim her gun ayni saatte ayni igrenc muzikleri dinlemeyi, sit alanina yapilan katliami, görüntü kirliliğini... Annemin nefret ettigi, hatta görüntü kirliliği olarak nitelendirdigi deniz gozluklerimi taktim ve yüzdüm tek özgürce hareket edebildigim yerde. Yuzerken su altini izlemeyi cok seviyorum, cunku orada baska bir dunya var; bizim ait olmadigimiz temiz bir dunya. (Temiz derken f
Devamı